به بهانه میلادنگین درخشان کشورم امام هشتم

من ز ره دوربه خانه ات آمده ام

دستم به دامانت آغا اذن ورودم می دهی

محتاج و گدایی ناچیزم

به کنج خانه ات یا گوشه نشینی اذن ورودم می دهی

سر به آستانت می نهم تا صبح شفق

یا ایهاالرئوف اذن ورودم می دهی

من که بیکار ، ونیم مشغول در این دنیا

به قصد نوکری و خدمت اذن جارو می دهی

من که خود سرتا زپایم درد است

به یک نیم نگاه و تبسم شفایم می دهی

باز باور دارم که نیم لایق غلامی

اما کمتر از آهو که نیستم اذن غلامی می دهی

ای پناه بی پناهان ای شاه شاهان رضا

راضی شو زمن ای ضامن آهو اذن ورودم می دهی

دوست ودشمن زتو راضی اند

خاک کوی تو توتیای چشمان من اذن ورودم می دهی

ح.مجد

طراوت بودن...